در کشور عزیز ما انواع
و اقسام توت مانند ابراهیم خانی، شصتی، شیرتوت، شاه توت، توت بی دانه و غیره در هر
منطقۀ کشور و با هر نوع اقلیم حاصل میدهد.
توت یک میوۀ بهاری و تابستانی بوده اما
به صورت خشک نیز از جملۀ میوه های مقوی زمستانی در اکثر نقاط کشور ما محسوب
میگردد.
توت میوه ایست مقوی و مُغدی
که دارای مقدار زیاد قند میباشد. گفته میشود توت عمر را طولانی نموده و از بروز
سرطان و تصلب شرایین [یا سخت شدن دیواره داخل رگ ها] جلو گیری میکند. قند موجود در
توت برای بیماران دیابت مضر نبوده بلکه کمبود قند بدن را جبران نموده و مفید
میباشد. انواع توت مُلَیَن [ یعنی نرم کننده] بوده مخصوصاَ اگر از طرف صبح به شکل
ناشتای صبح یا صبحانه خورده شود و تا چاشت دیگر غذای میل نگردد.
توت نسبت داشتن مواد
چربی و املاح معدنی، مقوی خوب ایست و میتوان آن را بجای صبحانه مصرف نمود. برای
درد های سینه از توت شربت مفیدی تهیه میگردد. شیرۀ توت بسیار خوشمزه و نافع بوده
در تابستان با فالوده و شیریخ مصرف میشود. توت دارای آهک، فاسفور و آهن بوده از
نظر قند و املاح معدنی غنی میباشد و برای افرادی که دورۀ نقاهت را میگذرانند مقوی
خوبی به شمار میرود. برعلاوه برای تورم مثانه و کبد و نیز
برای تصفیۀ خون، رفع زردی و مرض قند مفید میباشد.
خوردن توت تازه صفرا بر
بوده و مدرر یعنی ادرار آور خوبی به شمار رفته، مجاری ادرار و تنفس و سوراخ های
پوست را تصفیه می نماید.
برای اشخاص لاغر خوردن
توت هر روز صبح توصیه میگردد. اما اشخاص چاق نیز از خوردن آن بیم نداشته باشند.
افراط در خوردن توت جایز نبوده مخصوصاَ بعد از صرف غذا در سیستم جهاز هاضمه اخلال
وارد نموده سبب تخمر غذا گردیده و تولید گاز مینماید. خوردن توت برای مسلولین
[افرادی که به مرض سل دچار اند] و همچنان برای کم خونی و سُستی استخوان توصیه
گردیده است. خوردن توت حرارت داخل وجود را جذب نموده و برای روماتیزم و نقرص بسیار
مفید است. خوردن توت شصتی از طرف صبح نسبت داشتن دانه های کوچک آن مسهل خوب [نرم
کننده معده] بوده و در پاک کردن روده ها
موثر است.
خوردن شاه توت برای
تصفیه و تنظیم حرکات کبد و کلیه ها و رفع چربی خون بسیار مفید است و علاوه از مواد
دیگر، شاه توت دارای ویتامین های ( آ ـ ب ـ ث ) میباشد.
در اکثر نقاط کشور بعد از
خوردن توت چند گیلاس دوغ نیز صرف مینمایند که این عمل در خنثی ساختن قند های اضافی
توت تاثیز خاصی داشته و هضم آن را آسان میسازد.
توت هر اندازه که تازه
خورده شود بهتر میباشد. اما خوردن توت باسی و شب مانده سبب تولید امراض جهاز هاضمه
میگردد. توت باید در آب بسیار جاری و پاک شسته شود تا مکروب ها و گرد و خاک آن پاک
گردد. همان قدر که توت پُخته برای تقویه جهاز هاضمه مفید است توت خام و نارس سبب
تخریبات غشای مخاطی جهاز هاضمه گردیده سبب تولید
درد های هاضموی و بطنی میگردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر